W położonym na wysokości 1200 m n.p.m. klasztorze św. Marona znajduje się grób św. Szarbela Makhlufa – największego świętego Libanu. Można tam także zwiedzić muzeum z kolekcją pamiątek po słynnym pustelniku, które pozwalają poznać losy świętego. W sąsiedztwie kościoła znajduje się pustelnia św. Piotra i Pawła, w której święty spędził ostatnie lata swojego życia.

Kim jest najsłynniejszy libański święty?
Szarbel Makhluf (Jusuf Antun Makhluf) to XIX-wieczny duchowny maronicki, mnich i pustelnik. Urodził się w ubogiej rodzinie chrześcijańskiej w Bekaa Kafra w Dolinie Kadisza. Jako dwudziestokilkulatek wstąpił do maronickiego klasztoru św. Marona przybierając zakonne Szarbel (“Pomazaniec Boży”). Ostatnie 23 lat życia spędził w przyklasztornej pustelni modląc się i poszcząc. Po śmierci niezabalsamowane ciało zakonnika złożono w grobie bez trumny. Po pogrzebie nad grobem pojawiła się utrzymująca się przez 45 dni łuna. Po ekshumacji zwłok, okazało się, że ciało Szarbela było w nienaruszonym stanie i wydobywała się z niego substancja o niezwykłym zapachu. Ludzie zaczęli modlić przy grobie prosząc o uzdrowienie i inne łaski. Do dnia dzisiejszego Kościół zarejestrował w tym miejscu ponad 23 tys. cudownych uzdrowień.

Popularnym miejscem pielgrzymek jest również wieś Bekaa Kafra. To miejsce narodzin św. Szarbela, zlokalizowana w okolicach miasta Baszarri. Na miejscu domu zakonnika znajduje się kościółek ze źródełkiem. Z kolei niedaleko miejscowości Fariya stoi wysoki na prawie 23 metry, 40-tonowy posąg św. Szarbela, w którym znajdują się relikwie zakonnika.

W Annaji celebrowany jest także inny mnich, podopieczny św. Szarbela.  Jest nim Stefan Nehmé, któremu również przypisuje się liczne cuda, m.in. wskrzeszenie nienarodzonego dziecka. Stefan Nehmé, nazywany „młodszym bratem” św. Szarbela, został beatyfikowany przez papieża Benedykta XVI w 2010 roku. W Libanie szacunkiem wiernych cieszy się też  Nimatullah al-Hardini, który był wychowawcą i nauczycielem św. Szarbela. Grób mnicha znajduje się w miejscowości Kfifane.